ಮಾನವ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲ ತಣಿಯದಿದ್ದರೂ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಉಗಮದ, ಉತ್ಕಾçಂತಿಯ ಭೂತ ಭವಿಷ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಶೋಧಿಸುವ ನಿರಂತರ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಈ ಪುಸ್ತಕವೊಂದು ಮೈಲಿಗಲ್ಲು. ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಗಣಿತವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಓದುಗರ ಸಲುವಾಗಿ ದೂರವಿರಿಸಿ, ಕಷ್ಟಕರ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಸರಳೀಕರಿಸಿ, ನಿತ್ಯಾನುಭವಕ್ಕೆ ಅಸಂಗತವಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸಹಜ ನ್ಯಾಯವೆಂದೇ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಕೆಲವು ಹಂತಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಓದುಗರ ಮನಸ್ಥೆöÊರ್ಯ ಕೆದಕಿದರೂ ವೈಚಾರಿಕತೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವೈಶಾಲ್ಯತೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಪುಷ್ಟೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಈ ಕೃತಿ.

ಈ ವಿಶ್ವವು ಹೀಗೆ ಏಕೆ ಇದೆ? ನಾವೇಕೆ ಇದ್ದೇವೆ? ಸೃಷ್ಟಿನಿಯಮಗಳ ಆಧಿಪತ್ಯವೇ ಪರಮ ಸತ್ಯವೇ? ಜಗದ್ಧಾತೃ ಬೇಡವೋ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವದರೊಂದಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮದ ಸಂಘರ್ಷದ ಛಾಯೆ ಕಾಣಬಹುದು. ಇದು ನಾಸ್ತಿಕವಾದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ಬಗ್ಗದ ಆಸ್ತಿಕ ವಿಚಾರವನ್ನು ಕೈಬಿಡದ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತAತಾಗುತ್ತದೆ. ನೈತಿಕತೆ, ಮಾನವೀಯತೆ, ಧರ್ಮ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ವಿಜ್ಞಾನವು ಮೀರಬಲ್ಲುದೆ? ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸತ್ಯವೇ ಪರಮಸತ್ಯವೇ? ಇಂಥ ಸುದೀರ್ಘ ವಿಚಾರವನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಬರ್ಟ ಐನ್‌ಸ್ಟೆöÊನ್‌ರ ಸಾಪೇಕ್ಷ ಸಿದ್ಧಾಂತ, ಮ್ಯಾಕ್ಷ ಪ್ಲಾö್ಯಂಕ್ ಅವರ ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನವೆಂದು ಹೇಳಬಹುದೋ ಅಷ್ಟೇ ಜತನದಿಂದ ‘ದರ್ಶನ’ವೆಂದೂ ಕರೆಯಬಹುದು. ವಸ್ತು ಮತ್ತು ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಾಲ ಮತ್ತು ದೇಶವನ್ನು ಒಂದೇ ಮಹಾ ಋತದ ಅಂಕೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳಿಸಿದ ಅವರ ಕಾರ್ಯ ಅನನ್ಯವಾದುದು. ಆಧುನಿಕ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನದ ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸುವ ಸತ್ಯಗಳು ಇದರಲ್ಲಿ ನಮೂದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ : ಕಾಲವೆಂಬುದು ವಿಶ್ವದ ನಾಲ್ಕನೇಯ ಆಯಾಮ, ಬೆಳಕಿಗೆ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿ ಇದೆ, ವಿಶ್ವದ ಗುರುತ್ವಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ವಕ್ರ ಪಥದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ, ದೇಶವು ಬಾಗಿದೆ, ವಿಶ್ವವು ಅನಂತವಲ್ಲ ಆದರೆ ಎಲ್ಲೆ ಇಲ್ಲದ್ದು, ದ್ರವ್ಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಮೂಲತಃ ಒಂದೇ, ವೇಗವೃದ್ಧಿಯೊಂದಿಗೆ ಕಾಲ ಸಂಕುಚಿತವಾಗುತ್ತದೆ, ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಇತಿಹಾಸಗಳಿವೆ, ವೀಕ್ಷಕನು ತನ್ನ ಈಗಿನ ವೀಕ್ಷಣೆಯಿಂದ ಭೂತಕಾಲವನ್ನೇ ಬದಲಿಸಬಹುದು, ಅಣ್ಣನು ಬೆಳಕಿನ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಯಾತ್ರೆ ಮಾಡಿ ಮರಳಿ ಬಂದಾಗ ತಮ್ಮನಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವನಾಗುತ್ತಾನೆ, ದ್ರವ್ಯಕಣದ ವೇಗ ಬೆಳಕಿನ ವೇಗಕ್ಕಿಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ಕಡಿಮೆಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನ ಹಾಗೂ ಪರ‍್ವಾತ್ಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನಗಳ ನಡುವಿನ ಸಾಮ್ಯತೆಯನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಅಮೇರಿಕದ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನಿ ಫ್ರಿಜೋ ಕಾಪ್ರಾ (ಈಡಿiಣzoಜಿ ಅಚಿಠಿಡಿಚಿ) ಅವರ ಒಂದು ಹೇಳಿಕೆೆ, “ಎಲ್ಲ ಯುಗಗಳ ಎಲ್ಲ ದೇಶಪಂಥಗಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಶ್ವದರ್ಶನಕ್ಕೂ ಸಮಾನ ಅಂಶ ಯಾವುದುಂಟೋ ಅದರ ಕಡೆಗೇ ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತçದ ಜ್ಞಾನವೂ ಕೈತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ” ಪ್ರಸ್ತುತ ಈ ಪುಸ್ತಕದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದುತ್ತದೆ.